Eternal Strands | Review

09:09 4/3/2025 - Πηγή: Game Over

Το Yellow Brick Games studio μπαίνει σίγουρα με το δεξί στον κόσμο των videogames, κάτι που ίσως δεν θα έπρεπε να μας κάνει μεγάλη εντύπωση αν αναλογιστούμε τον άνθρωπο που το έχει δημιουργήσει. Πίσω από τον τίτλο που εξετάζουμε σήμερα δεν είναι άλλος από τον Mike Laidlaw, δημιουργό που έχει περάσει από τη BioWare

και την πρώτη τριλογία Dragon Age σε θέσεις όπως creative director, lead designer και director.

Κάποιος, διαβάζοντας αυτό, θα νομίζει ότι το Eternal Strands είναι κάποιο σκοτεινό και κάπως hardcore RPG, αλλά η αλήθεια δεν είναι αυτή. Η επιρροή του Laidlaw φαίνεται στον τίτλο, αλλά δεν είναι αυτή που φαντάζεστε. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για επιρροές σε αυτό το παιχνίδι, θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να βάλουμε στη λίστα διάφορους άλλους τίτλους. Σίγουρα βλέπουμε πινελιές από την τριλογία Prince of Persia: Sands of Time, λίγο Shadow of the Colossus, και για πιο πρόσφατο, ας πούμε ότι υπάρχουν και ιδέες από τα δύο τελευταία μεγάλα Zelda, το Breath of the Wild και το Tears of the Kingdom. Αυτά έρχονται μαζί με μία ιστορία που δεν είναι σε καμία περίπτωση σκοτεινή, όπως οι προηγούμενες δουλειές του Laidlaw.

Τίποτα, όμως, από όλα αυτά δε γράφεται σε αυτές τις γραμμές που διαβάζετε ως κάτι κακό. Δε χρειάζεται όλα τα παιχνίδια να έχουν ιστορίες σαν του The Witcher 3, μπορούν -και ίσως θα έπρεπε- να υπάρχουν και κάποια που είναι λίγο πιο “χαλαρά” στην κεντρική πλοκή τους. Για αυτό που θέλει να κάνει ο τίτλος, όλα δουλεύουν πολύ καλά. Μιλώντας για τη γραφή, ίσως θα έπρεπε να εστιάσουμε περισσότερο στους χαρακτήρες που χτίζουν αυτόν τον κόσμο, με βασικό στοιχείο το party μας.

Όπως και σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι, έτσι και το party που έχουμε σε αυτή την περιπέτεια είναι λίγο πιο “ανάλαφρο”. Για ακόμα μία φορά, όμως, αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Μέσα από τις συνομιλίες μαζί τους, τα όποια side quests θα σας δώσουν και τη θέση που παίρνουν μέσα στα γεγονότα της βασικής ιστορίας, και θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι πολύ συμπαθείς. Σίγουρα δεν βλέπουμε τα επίπεδα γραφής κάποιου Baldur’s Gate 3, αλλά τι πειράζει; Αν κλείνεις το παιχνίδι και σκέφτεσαι ότι θα ήθελες να είσαι σε κάποιο party με κάποιους -αν όχι όλους- τους χαρακτήρες από το Eternal Strands, μικρή σημασία έχει. Σε αυτό βοηθάει πολύ και το ότι όλοι οι διάλογοι του τίτλου έχουν voice overs, και αν όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι ηθοποιοί κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους.

Περίεργη επιλογή ήταν το να δοθεί η ιστορία μέσω τριών διαφορετικών μορφών υλικού. Κάποιες φορές έχουμε cutscenes κινουμένων σχεδίων, κάποιες φορές έχουμε διαλόγους με τα in-engine μοντέλα των χαρακτήρων, και τις περισσότερες έχουμε στατικές εικόνες με γραμμές διαλόγων από κάτω. Το περίεργο είναι το γιατί επιλέχθηκαν και οι τρεις αυτές μορφές για να δοθεί η ιστορία. Γιατί δεν έγινε πολύ απλά εστίαση σε μία από τις τρεις, για να πάρουμε όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα σε αυτή;

Στα του gameplay, έχουμε να κάνουμε με ένα συνονθύλευμα των τίτλων που αναφέραμε παραπάνω. Το Eternal Strands απαρτίζεται από μικρούς ανοιχτούς χάρτες. Για να φτάσετε σε κάποια σημεία αυτών, θα πρέπει πρώτα να ξεκλειδώσετε κάποιες δυνάμεις, και αυτό δίνει μία μικρή γεύση από metroidvania στον τίτλο. Οι χάρτες αυτοί, αν και θέλουν κάποια εξερεύνηση, ποτέ δεν είναι τόσο μεγάλοι που θα κάνουν τον παίκτη να νιώσει ότι πρέπει να ψάχνει για πολλή ώρα να βρει αυτό που ζητάει, το “τάδε” quest. Το όμορφο με τους χάρτες είναι ότι δεν είναι απλά τοπία και δάση. Ο τίτλος περιέχει πολύ σκαρφάλωμα και ψάξιμο μέσα σε κτίρια και λοιπά κτίσματα.

Μιλώντας για τις περιοχές, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο χάρτης που έχει ο παίκτης στη διάθεσή του για να συμβουλεύεται πού πηγαίνει και τι να κάνει, δεν είναι και πολύ περιεκτικός. Σε σχέση με το μικρό γενικά μέγεθος που έχουν αυτές οι περιοχές, ίσως αν ήταν πιο αναλυτικός θα έκανε την εξερεύνηση κάτι το αχρείαστο. Με τη δομή που έχει, κάνει τον λίγο πιο “περίεργο” παίκτη να ψάχνει. Μία ωραία ιδέα είναι ότι υπάρχει lore και στο γιατί είναι έτσι ο χάρτης που έχουμε στη διάθεσή μας.

Μεγάλη σημασία στο ταξίδι σε αυτούς τους χάρτες παίζει και η κίνηση του χαρακτήρα μας. Η Brynn, αν και αρκετά ευέλικτη, έχει μία καμπή στον τρόπο που αποκτά τις δυνάμεις της. Για ακόμα μία φορά, το lore είναι εδώ για να εξηγήσει κάποια πράγματα. Η χαρακτήρας μας αρχίζει με δυνατότητες “α”, που στην πορεία θα γίνουν “α x 2”, και τέλος “α x 3”. Μπορεί στην αρχή να σας φανεί ότι δεν πηγαίνετε όσο γρήγορα θα θέλατε, αλλά όταν μάθετε τους χάρτες και τις δυνατότητες που έχετε ή θα ξεκλειδώσετε στην πορεία, όλα θα γίνουν πιο εύκολα και γρήγορα. Κάτι που, μαζί με την κύρια πλοκή και τη γνωριμία με τους χαρακτήρες, βοηθάει στο να έχει καλή ροή ο τίτλος.

Στη μάχη, η Brynn είναι καλή με το σπαθί και τη μαγεία. Κάτι που πρέπει να αναφέρουμε εδώ είναι ότι το Eternal Strands δεν είναι ένα παιχνίδι όπου φτιάχνεις τον χαρακτήρα σου και επιλέγεις κλάση. Η πρωταγωνίστρια είναι προκαθορισμένη, και το όποιο RPG στοιχείο μπαίνει στο πώς μπορούμε να αλλάξουμε κάποια builds και στο πώς παίζουμε ενάντια σε συγκεκριμένους εχθρούς. Πέραν του σπαθιού και του τόξου, η Brynn χρησιμοποιεί μαγείες φωτιάς, πάγου και βαρύτητας.

Για όλα αυτά υπάρχει εξοπλισμός που ενισχύει την πρωταγωνίστρια σε κάποιον τύπο μαγείας ή τη βοηθάει στο να έχει αντίσταση σε κάποιο άλλο. Και οι αντίπαλοί μας, όμως, έχουν τα ίδια “όπλα στη ζώνη τους”. Έτσι, αν πάμε σε μία περιοχή με πολλούς εχθρούς που χρησιμοποιούν φωτιά, θα πρέπει να φοράμε κάτι με αντίσταση στη φωτιά και να ενισχύσουμε το damage που προκαλούν οι μαγείες πάγου. Ακόμα καλύτερα, αν κρατάμε κάποιο όπλο που κάνει ice damage.

Κάτι που δεν αναφέραμε νωρίτερα για το party μας, αλλά ταιριάζει περισσότερο εδώ, είναι ότι η Brynn θα είναι μόνη της στο όποιο quest έχει να ολοκληρώσει στον κόσμο του Eternal Strands. Το party μας δεν ακολουθεί τα πρότυπα των μεγάλων RPGs· υπάρχει για να προχωράει την πλοκή, να μας βοηθάει με τις αναβαθμίσεις και τον εξοπλισμό μας, και – μικρό spoiler – να εξελιχθεί σε ερωτικό ενδιαφέρον αν ολοκληρώσουμε τα κατάλληλα side quests. Με αφορμή αυτό, να αναφέρουμε ότι το Eternal Strands είναι περισσότερο ένα action παιχνίδι με επιλογές σε ορισμένα σημεία, παρά ένα πλήρες RPG.

Σημαντικό κομμάτι του τίτλου είναι και τα bosses του. Αν και δεν είναι αμέτρητα όπως στους τίτλους της FromSoftware, διαθέτουν τους δικούς τους μηχανισμούς και απαιτούν στρατηγική. Αυτά, μαζί με την μπάρα stamina και τα περιορισμένα heal items, θα σας κάνουν να δουλέψετε λίγο παραπάνω για να τα νικήσετε. Το αρνητικό είναι ότι τα bosses και οι απλοί εχθροί καταλήγουν να είναι και το μεγαλύτερο εμπόδιο στον τίτλο.

Παρότι υπάρχουν αρκετές κατηγορίες εχθρών και πολλά bosses, στη διάρκεια του παιχνιδιού γίνεται αντιληπτή η επανάληψη. Αυτό γίνεται ακόμα πιο κουραστικό όταν πρέπει να “farmάρουμε” πρώτες ύλες – και όχι μόνο – σκοτώνοντας ξανά και ξανά τους ίδιους εχθρούς και τα ίδια bosses. Η επανάληψη, σε συνδυασμό με το ότι οι εχθροί δε δίνουν XP αλλά μόνο τις πρώτες ύλες για τις αναβαθμίσεις, μας έκανε να αποφεύγουμε τις μάχες εκτός της βασικής ιστορίας ή συγκεκριμένων side quests μετά από κάποιο σημείο. Ειδικά όταν φουλάραμε τον εξοπλισμό, τις δυνάμεις που χρησιμοποιούσαμε περισσότερο, και τον καταυλισμό μας.

Στις περίπου τριάντα ώρες που μας πήρε να τελειώσουμε τον τίτλο, είδαμε, ακούσαμε και παλέψαμε απέναντι σε αρκετά γνώριμους εχθρούς. Παρόλο που αριθμητικά δεν είναι λίγοι, ίσως δεν επαρκούν για τη συνολική διάρκεια του παιχνιδιού. Για όσους θέλουν να ολοκληρώσουν τα πάντα σε ένα πέρασμα, αξίζει να αναφέρουμε ότι το Eternal Strands επιτρέπει στον παίκτη να επιστρέψει και να ολοκληρώσει ό,τι άφησε πίσω, ακόμα και τα side quests που αφορούν τα μέλη του party.

Περνώντας στα τεχνικά, το παιχνίδι δείχνει πολύ όμορφο. Η χρωματική παλέτα ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του τίτλου. Έχουμε να κάνουμε με ανοιχτά χρώματα, που κάνουν την περιήγηση στον κόσμο του παιχνιδιού μια ευχάριστη εμπειρία. Η μουσική συμπληρώνει το σύνολο, με όμορφα θέματα στους χάρτες και επικά κομμάτια στις μάχες με τα μεγάλα bosses. Ωστόσο, υπήρξαν μικρά θέματα με την κάμερα, ειδικά στις μάχες με τα μεγάλα bosses. Το πιο συχνό πρόβλημα όμως ήταν το κλείδωμα των εχθρών, το οποίο συχνά απαιτούσε πολλαπλά πατήματα του κουμπιού για να λειτουργήσει σωστά και να κλειδώσει στον εχθρό που θέλαμε.

Το Eternal Strands θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως “το πρώτο μου RPG”. Είναι ένα παιχνίδι που επιτρέπει σε κάποιον που δεν έχει ξαναπαίξει ένα Εpic Fantasy RPG να δοκιμάσει στα “ρηχά” τα “νερά” του είδους. Δεν είναι ένα πλήρες RPG, αλλά δανείζεται αρκετά στοιχεία από την κατηγορία, και μαζί με την High Fantasy πλοκή του, αποτελεί μια καλή εισαγωγή στο είδος.

Αν θέλετε να γνωρίσετε έναν όμορφο κόσμο – τόσο οπτικά όσο και αφηγηματικά – και να πάρετε μια μικρή γεύση από το είδος, το Eternal Strands αξίζει μια ευκαιρία. Αν υπάρξει κάποιο sequel που διορθώσει τα αδύναμα σημεία του πρώτου παιχνιδιού, τότε θα μιλάμε για έναν άξιο απόγονο της τριλογίας Prince of Persia και του Shadow of the Colossus.

Το Eternal Strands κυκλοφορεί από τις 28/1/25 για PS5, PC και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στις εκδόσεις του για PC και Xbox Series, με review codes που λάβαμε από την Yellow Brick Games.

The post Eternal Strands | Review first appeared on GameOver.

The post Eternal Strands | Review appeared first on GameOver.