Δύο ποιήματα του Νεκτάριου Μπέση

22:45 19/9/2024 - Πηγή: Diastixo

Γυαλίζουν οι μέρες δίπλα σου

Βλέπω τον ουρανό
μέχρι να τον δω.
Θέλω να μιλήσω για πολλά πράγματα,
γιατί κάθε φορά που δεν μιλάς
είναι σαν να μην υπάρχεις,
γιατί ένα λουλούδι γνωρίζει
τον ανέγγιχτο σκελετό του ήλιου,
τους απλούς πλανήτες,
που σπρώχνω με μια μόνο αναπνοή.
Μια λέξη μέσα σε ένα κρύσταλλο,
πάντα σκεφτόμουν για εσένα
με τον ίδιο τρόπο που σε σκέφτομαι τώρα.
Με ένα μόνο χαμόγελο
πολεμάς όλα τα διαστήματα.
Ξέρεις τι συμβαίνει
όταν κόβεται η θάλασσα,
όταν είσαι η μοναδική βάρκα,
γυαλίζουν οι μέρες δίπλα

σου,
νύχτα χωρίς λαιμό και κεφάλι
καθυστερεί όλα τα πρωινά
μέχρι να φτάσει η φωτιά στα αυτιά σου.
Τρέξε μέχρι τον γυμνό λόφο,
παιδί της γης,
με τις γλυκές ρίζες
μέχρι να μείνεις χωρίς μάτια.
Είναι ένα πληγωμένο θαύμα
που ακόμα κυνηγάς την άνοιξη.

Το τραγούδι από τα ζωγραφισμένα πουλιά

Η νύχτα σε περίμενε,
το ξεριζωμένο παιδί μέσα μου,
μπροστά σε ένα άγαλμα στο μουσείο.
Το τραγούδι από τα ζωγραφισμένα πουλιά
στον τοίχο του σινεμά
ολομόναχο στη βαλίτσα στον δρόμο,
μικρά φιλιά που τρόμαζαν τους άλλους,
αυτούς που είδες για πρώτη φορά,
αυτούς που δεν περπατούσαν
χωρίς ομπρέλα στην βροχή,
που έμεναν πάντα εδώ,
μακριά από το σκοτάδι
με ένα μικρό φως για συντροφιά.
Χάιδευαν γλυκά το ζεστό κερί,
ποτέ δεν ανάψαν το φιτίλι
πιο ψηλά από την αξιοπρέπεια.
Το ποτήρι της ομορφιάς
ήταν γεμάτο με πόνο,
όλη η πόλη ήταν γεμάτη με πόνο,
άναψε μέσα στη ζωή της.
Εγώ έψαχνα μια κραυγή μέσα στις γειτονιές
όμως δεν σε βρήκα πουθενά.

Ο Νεκτάριος Μπέσης έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία. Ποιήματά του και μικρά διηγήματα έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες ανθολογίες, περιοδικά ποίησης και εφημερίδες.