Στέφανος Αλεξιάδης

04:16 6/7/2024 - Πηγή: Diastixo

Η αφορμή για να γράψω το πρώτο μου μυθιστόρημα, την Οιμωγή, ήταν μια εικόνα που είδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ήταν η Μήδεια του Ευριπίδη και κατάλαβα στη στιγμή πως η όψη της θα αποτελούσε την έμπνευση για να δημιουργήσω το πρώτο ολοκληρωμένο μου κείμενο σε μεγάλη φόρμα.

Αν και είχε προηγηθεί μια εφηβική νουβέλα, είχα βάλει στόχο να δοκιμαστώ και σε ένα κείμενο μεγαλύτερης έκτασης. Ως λάτρης, λοιπόν, των ψυχοκοινωνικών θρίλερ –ας μου επιτραπεί ο όρος, αν και νομίζω πως δεν υπάρχει– αποφάσισα να δημιουργήσω μια ιστορία βγαλμένη από τα πιο σκοτεινά τοπία της Ελλάδας.

Θα μπορούσε κάλλιστα το βιβλίο να ανήκει σε άλλη κατηγορία, να αποτελεί για παράδειγμα ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, ωστόσο ήθελα να αποδώσω την ιστορία μου με μια ένταση, που αρμόζει κυρίως στα ψυχοκοινωνικά θρίλερ.

Η ιστορία διαδραματίζεται σε δυο χρόνους και σε δυο τόπους. Το παρόν αφορά την πόλη της Θεσσαλονίκης, ενώ το παρελθόν ένα μικρό χωριό των Τρικάλων, το Νεραϊδοχώρι. Κεντρική ηρωίδα του βιβλίου είναι η Πετρία, μια γυναίκα στο φάσμα του αυτισμού, ενώ σημαντικό ρόλο, αν όχι κι εκείνη κεντρικό, παίζει η αστυνόμος Θεοδοσίου, της οποίας την ιστορία βλέπουμε να ξεδιπλώνεται παράλληλα με αυτήν της Πετρίας.

Η Πετρία είναι μια ηρωίδα που δεν βλέπουμε συχνά στη λογοτεχνία, όπως ακριβώς και στη ζωή. Είναι μεγαλωμένη στην επαρχία και οι συνθήκες είναι δύσκολες για ένα περιβάλλον που δεν μπορεί να αναγνωρίσει πού οφείλονται τα χαρακτηριστικά της. Μέσα από το βιβλίο οι αναγνώστες μπορούν να έρθουν σε επαφή με κάποια από τα χαρακτηριστικά ενός ατόμου με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας. Προς Θεού, θα ήθελα να επισημάνω πως το βιβλίο σε καμία περίπτωση δεν αναλαμβάνει τον ρόλο να μυήσει το αναγνωστικό κοινό στον κόσμο του αυτισμού ούτε και αποτελεί επιστημονικό εγχειρίδιο. Η καθημερινότητα και οι σκέψεις της ίσως βοηθούν με έναν τρόπο να καταλάβουμε κάποια πολύ λίγα χαρακτηριστικά, τα οποία και πάλι, τονίζω, δεν υπάρχουν πάντα και σε όλους.

{jb_quote}Κρύβουμε κάτω από το χαλάκι προβλήματα και προβληματισμούς, αντί να βροντοφωνάζουμε τις σκέψεις μας, αντί να συζητάμε και να βρίσκουμε λύσεις.{/jb_quote}

Η ιστορία ξεκινάει με τη σύλληψη της Πετρίας, η οποία κατηγορείται για τον θάνατο του εξάχρονου γιου της. Κι εδώ επανέρχεται η Μήδεια. Μόλις είδα τη φιγούρα της, σκέφτηκα αν θα ήταν δυνατό να δημιουργηθεί σήμερα μια ιστορία που να βάζει στο επίκεντρο του φόνου μια μάνα. Αν και τον τελευταίο καιρό η καθημερινότητα μας έχει εκπλήξει πολλές φορές δυσάρεστα, δεν ήμουν βέβαιος αν θα καταφέρω να το αποδώσω όπως θα έπρεπε.

Βλέπετε, η ιδιαιτερότητα που είχε το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν πως έπρεπε ως Πετρία να αφηγηθώ σε πολλά σημεία σε α’ ενικό. Δεν είναι εύκολο να αποδώσεις έναν χαρακτήρα, ειδικά όταν αυτός ανήκει στο φάσμα. Έκανα πολύμηνες αναζητήσεις και κουβέντιασα με ανθρώπους του περιβάλλοντός μου, οι οποίοι ανήκουν στο φάσμα. Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να γράψω κάτι υπερβολικό ή κάτι που να μη δικαιολογείται. Σίγουρα συνέβαλε στην προσπάθειά μου και το μεταπτυχιακό της ειδικής αγωγής που ολοκλήρωσα προ τριετίας. Το μεγαλύτερο δώρο για μένα ήταν όταν με πλησίασε μια κοπέλα σε μια παρουσίαση και μου είπε: «Ευχαριστώ». Έπειτα έμαθα ότι ανήκε κι εκείνη στο φάσμα.

Δεν θα μπορούσα να έχω μεγαλύτερο «βραβείο» από αυτό κι αν με ρωτάτε, ήταν κι ένας από τους λόγους που ήθελα η κεντρική ηρωίδα να ανήκει στο φάσμα. Ζούμε σε μια εποχή και μια κοινωνία όπου δυστυχώς δεν υπάρχει ορατότητα. Κρύβουμε κάτω από το χαλάκι προβλήματα και προβληματισμούς, αντί να βροντοφωνάζουμε τις σκέψεις μας, αντί να συζητάμε και να βρίσκουμε λύσεις. Αυτό ήθελα να είναι η Οιμωγή. Μια δυνατή κραυγή που θα εκπροσωπήσει όλους, είτε είμαστε ορατοί είτε όχι.

Ο κόσμος είναι σκληρός και δεν μας αφήνει πάντα να χωρέσουμε σε αυτόν. Όσο δουλεύουμε λοιπόν μαζί του, η λογοτεχνία θα αποτελεί έναν χώρο ασφαλή όπου θα χωράμε όλοι. Όπου κι αν ανήκουμε.

Οιμωγή
Στέφανος Αλεξιάδης
Μίνωας
376 σελ.
ISBN 978-618-02-5126-5
Τιμή €17,70