Μικρές «επαναστάσεις» στην Μπερλινάλε

Βραβευμένος στο Φεστιβάλ των Καννών με τον Χρυσό Φοίνικα μικρού μήκους ταινίας και την Queer Palm για την «Απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς», ο σκηνοθέτης Βασίλης Κεκάτος παρουσίασε στην Μπερλινάλε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του «Οι άγριες μέρες μας» (προβλήθηκε στο τμήμα Generations 14plus). Στο αξιόλογο ντεμπούτο του νεαρού σκηνοθέτη, η Δάφνη Πατακιά υποδύεται ένα ατίθασο κορίτσι από την επαρχία, το οποίο έχοντας εγκαταλείψει το ασφυκτικό περιβάλλον της οικογένειάς της, μπλέκει με μια παρέα σύγχρονων Ρομπέν των Δασών (τα μέλη είναι περίπου στην ηλικία της) που ληστεύουν

αποθήκες ενεχυροδανειστών προκειμένου τα λάφυρα να επιστραφούν στους φτωχούς ιδιοκτήτες τους. Οι περισσότεροι από αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους είναι πρώην κάτοικοι της πρωτεύουσας ή άλλων μεγάλων αστικών κέντρων οι οποίοι αποφάσισαν να αλλάξουν σελίδα στη ζωή τους και να απομακρυνθούν στην επαρχία. Είναι οι κάτοικοι μιας «άλλης Ελλάδας» η οποία αποτελεί το αποκλειστικό φόντο αυτής της ταινίας, που συχνά αποκτά την εικόνα παραμυθιού.

Μιλώντας με σκηνοθετικούς όρους, ο Β. Κεκάτος του οποίου η μίνι σειρά «Milky way» υπήρξε επιτυχία του Mega Channel, δείχνει αποφασιστικός και σίγουρος σε αυτό που θέλει να καταγράψει: και αυτό είναι η αλήθεια ανθρώπων που ζουν λαβωμένοι από την οικονομική κρίση αλλά και έτοιμοι να παλέψουν με κάθε τρόπο για την επιβίωση. Ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει με σεβασμό τη μάχη που κάποιοι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να δίνουν καθημερινά για το εδώ και το τώρα σαν να μην υπάρχει αύριο. «Η μόνη πράξη επανάστασης που πλέον υπάρχει είναι η τρυφερότητα, η εμπιστοσύνη και η προσπάθεια κατανόησης του άλλου» δήλωσε ο Κεκάτος στο περιοδικό «Variety» που έκανε ολοσέλιδο αφιέρωμα στον ίδιο και στις «Αγριες μέρες μας». Σε κάθε περίπτωση η συμπαραγωγής Ελλάδας/ Γαλλίας / Βελγίου ταινία σηματοδοτεί μια θριαμβευτική αφετηρία του σκηνοθέτη στον χώρο της μεγάλου μήκους παραγωγής στον οποίο σίγουρα έχει να προσφέρει πολλά.

Ο Τιμοτέ Σαλαμέ

Με θερμοκρασία στους μείον δύο βαθμούς Κελσίου το να κυκλοφορείς στον δρόμο με φανελάκι τιράντα δεν είναι και η πιο ασφαλής ιδέα για την υγεία σου, κάτι που δεν φάνηκε να απασχολεί τον αμερικανό ηθοποιό Τιμοτέ Σαλαμέ, ο οποίος με αυτήν την ενδυμασία έδωσε το «παρών» στην επίσημη πρεμιέρα της ταινίας «A complete unknown» που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Βερολίνο. Κάνοντας το χατίρι στους φαν του, ο 30χρονος, αγαπητός ηθοποιός που ακούστηκε για πρώτη φορά με την επιτυχία «Να με φωνάζεις με το όνομά σου», δεν σταμάτησε τις σέλφι και την υπογραφή αυτογράφων, έξω από την Μπερλινάλε Πάλαστ. Το πρωί της ίδιας ημέρας ο Σαλαμέ καθυστέρησε κατά 20 λεπτά να εμφανιστεί στη συνέντευξη Τύπου της ταινίας στο ξενοδοχείο Hyatt, κάνοντας και πάλι το χατίρι των φαν του που περίμεναν επί ώρα στο κρύο και ενώ χιόνιζε για να τον δουν. Το Βερολίνο είναι ο τελευταίος μέχρι σήμερα σταθμός της προ οσκαρικής καμπάνιας της ταινίας «A complete unknown» για την οποία ο Σαλαμέ διεκδικεί το Οσκαρ Α’ ρόλου έχοντας υποδυθεί ένα είδωλό του, τον τραγουδιστή και ποιητή Μπομπ Ντίλαν. «Με τα τραγούδια του ο Ντίλαν μάς έλεγε πάντα ότι πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε όλους όσοι υπόσχονται παριστάνοντας τους σωτήρες» είπε ο ηθοποιός, προσθέτοντας μάλιστα ότι το ίδιο ακριβώς «μήνυμα» διαπερνά τη σειρά μυθιστορημάτων φαντασίας του Φρανκ Χέρμπερτ «Ντιουν», στου οποίου την κινηματογραφική μεταφορά διά χειρός Ντενί Βιλνέβ ο Σαλαμέ πρωταγωνιστεί.

Ο Ρόμπερτ Πάτινσον

Εξίσου αγαπητός με τον Σαλαμέ είναι και ο βρετανός ηθοποιός Ρόμπερτ Πάτινσον, ο δράκουλας Εντουαρντ Κάλεν της κινηματογραφικής σειράς «Λυκόφως», ο οποίος σε διπλό ρόλο πρωταγωνιστεί στην τελευταία ταινία του Νοτιοκορεάτη Μπονγκ Τζουν Χο «Mickey 17»: ένα παραμύθι επιστημονικής φαντασίας που μέσω μιας μελλοντολογικής ιστορίας σχολιάζει το επικίνδυνα θολό παρόν μας. Στην ταινία, ο Πάτινσον υποδύεται το «αναλώσιμο όργανο» μιας πολυεθνικής εταιρείας, του οποίου αποστολή είναι η εξερεύνηση άγνωστων πλανητών για λογαριασμό του επεκτατικού οράματος του παράφρονος ιδιοκτήτη της (Μαρκ Ράφαλο). Στόχος του τελευταίου η κατάκτηση μακρινών από τη Γη πλανητών και η εξολόθρευση της όποιας ζωής μπορεί να κατοικεί σε αυτούς. Η μορφή του αλαζονικού δισεκατομμυριούχου που ο Ράφαλο υποδύεται δεν δείχνει να απέχει και τόσο από εκείνη ηγετών που έχουν δείξει παρόμοιες συμπεριφορές και ο νοών νοείτω. Με το «Mickey 17» ο Μπονγκ Τζουν Χο ξεφεύγει από το ύφος των «Παρασίτων» και επιστρέφει σε εκείνο παλαιότερων ταινιών του όπως ο «Επισκέπτης» και «Snowpiercer», εφετζίδικα οχήματα φαντασίας μέσω των οποίων συνηθίζει να σχολιάζει ζητήματα όπως της κλιματικής αλλαγής και της καταστροφής του περιβάλλοντος.

Η Τζέσικα Τσαστέιν

Hθοποιός ανήσυχη, που μας έχει συνηθίσει σε προκλητικούς, ριψοκίνδυνους και διαφορετικούς μεταξύ τους ρόλους, η Τζέσικα Τσαστέιν, βραβευμένη με Οσκαρ Α’ ρόλου για την ταινία «Τα μάτια της Τάμι Φέι», πρωταγωνιστεί στα «Ονειρα», τελευταία ταινία του Μεξικανού Μισέλ Φράνκο, με τον οποίο είχε ήδη συνεργαστεί στη «Μνήμη» (προβλήθηκε πέρυσι). Η Τζένιφερ, η ηρωίδα της στην ταινία, είναι μια γυναίκα της υψηλής κοινωνικής τάξης του Σαν Φρανσίσκο, που ελκύεται από τον Φερνάντο (Ισαάκ Χερνάντεζ), έναν πάμπτωχο μεξικανό χορευτή του κλασικού μπαλέτου, ο οποίος βρίσκεται στην πόλη της παράνομα και ευελπιστεί να αξιοποιήσει το έμφυτο ταλέντο του στον χορό. Πατώντας στα ίχνη του κλασικού μελοδράματος, ο Φράνκο γύρισε μια ιδιαίτερη ταινία που σχολιάζει διακριτικά αλλά και καίρια το μεταναστευτικό πρόβλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά εμμένει στο τεράστιο ταξικό χάσμα ανάμεσα στα δύο βασικά πρόσωπα της ιστορίας. Οσο ωμό, άγριο και αχαλίνωτο είναι το σεξ που η Τζένιφερ και ο Φερνάντο απολαμβάνουν με λαχτάρα, άλλο τόσο αδύνατη μοιάζει μια ουσιαστική σχέση ανάμεσά τους. Οπως πάντα ο Μισέλ Φράνκο χωρίς να ωραιοποιεί καμία κατάσταση, λέει τα πράγματα όπως είναι: όπου φτωχός και η μοίρα του…

Keywords
Τυχαία Θέματα