Γιώργος Αποστόλου

22:45 19/9/2024 - Πηγή: Diastixo

Οι Ιστορίες αντοχής είναι η πρώτη συγγραφική μου απόπειρα στον χώρο της διηγηματογραφίας έπειτα από ένα θεατρικό έργο και τέσσερις ποιητικές συλλογές. Πρόκειται για οκτώ αυτοβιογραφικά διηγήματα, ψηφίδες χρόνου θα τα έλεγα, του παιδικού και εφηβικού εαυτού μου, που με έναν απρόοπτο κάθε φορά τρόπο κάνουν άλμα στην ενήλικη ζωή, τη δική μου και του αναγνώστη.

Παλιά γράμματα, φωτογραφίες στοιβαγμένες σε φακέλους και άλμπουμ, παλιά τετράδια και κάρτες ευχετήριες μέσα στην υγρασία των συρταριών ή στο σκοτάδι των

ντουλαπιών, μακριά από το φως της μέρας, έρχεται η ώρα που «συνωμοτούν» και μπαίνουν ξανά στη ζωή σου, απροειδοποίητα, να σου ψιθυρίσουν ιστορίες αντοχής.

Ο αφηγητής συναντά τους ήρωές του στον Πειραιά, τις δεκαετίες ’80 και ’90. Σε μια φτωχή εργατική γειτονιά της πόλης, όνειρα και επιθυμίες ζητούν να πετάξουν πάνω και ψηλά από τα σκληρά μάτια των γειτόνων, φόβοι και αγωνίες αναζητούν κρυμμένες ελπίδες και χαμένες ευκαιρίες. Πρόσωπα υπαρκτά στη ζωή και τον περίγυρό μου συναντούν πρόσωπα που γέννησε δίπλα τους η φαντασία του, σαν φωνές μιας πληγωμένης συνείδησης, σαν εικόνες μιας νέας καλύτερης ζωής.

Στο πρώτο διήγημα, «Η Πετρούλα», ένας ηλικιωμένος άντρας που ήθελε να είναι γυναίκα αναζητά μια αγκαλιά αποδοχής, που θα τον βοηθήσει να αντέξει την υπόλοιπη απόκοσμη ζωή του. Στο δεύτερο, «Οι δασκάλες», δύο γυναίκες εκπαιδευτικοί αφήνουν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στο μυαλό και την καρδιά του ήρωα δείχνοντας πως δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι μάθησης πάρα μόνο το πάθος και η αγάπη. Στο «Κόκκινο τετράδιο», ο ήρωας γνωρίζει την κρυφή ζωή της γειτόνισσάς του, όταν μετά τον ξαφνικό της θάνατο πέφτει απρόοπτα στα χέρια του το ημερολόγιο της ζωής της. Το τέταρτο διήγημα έχει τίτλο «Έλα πιο έξω». Είναι η φράση που έλεγε η μητέρα του αφηγητή, όταν εκείνος ξεμάκραινε από την επιτήρησή της, στη θάλασσα. Το διήγημα επικεντρώνεται στην τελευταία μέρα της ζωής της μητέρας του, όταν εκείνος θα διαπιστώσει μέσα από την απώλεια τη δύναμη της μητρικής αγάπης και την επίδρασή της στην ενήλικη ζωή του.

{jb_quote}Όλοι έχουμε ιστορίες αντοχής, που πάντα θα περιμένουν υπομονετικά κάποιος να τις ανακαλύψει.{/jb_quote}

Στο 5ο διήγημα, «Το λίπος», ένα παχουλό αγόρι προχωρά προς την εφηβεία με αγωνία να φτιάξει σώμα αντρικό και επιθυμητό. Να κλείσει τη μύτη του στις γαργαλιστικές μυρωδιές των οικογενειακών γευμάτων, εκεί που παραδιδόταν αμαχητί στις χειροποίητες συνθέσεις της μαμάς, σε πίτες, γλυκά, παγωτά, λικέρ και φρέσκους χυμούς, και να γνωρίσει τον έρωτα και την αγάπη. Το 6ο διήγημα, με τίτλο «Βillyboy», είναι αφιερωμένο στη μικρή μεγάλη ζωή του πρόωρα τραγικά χαμένου μοντέλου Billy Bo. O αφηγητής, 5χρονο παιδί τότε, συναντά τον ήρωά του μέσα από τις αφηγήσεις της μητέρας του και την αντίδρασή της στο άκουσμα του θανάτου του. Τα δύο τελευταία διηγήματα της συλλογής, «Βιβλιοθήκες» και «Παραμύθι», μας επιστρέφουν στην τωρινή ενήλικη ζωή του αφηγητή, όταν στοχάζεται άτακτα πάνω στα βιβλία της ζωής του και στη φοβική σχέση του με τη θάλασσα.

Πίσω όμως από όλες τις ιστορίες αντοχής στέκει βουβή μα φανερή η υπαρξιακή αγωνία κάθε ανθρώπου που νιώθει πως χρειάζεται πάλι να γυρίσει πίσω για να πάρει δύναμη ζωής. Αντέχω σημαίνει αποδέχομαι πως η ζωή συνεχίζεται με ό,τι απώλεσα και με ό,τι ξαναβρήκα.

Πότε ζωντάνεψαν αυτές οι ιστορίες; Ή μάλλον πότε αυτό το καταχωνιασμένο υλικό έγινε ιστορία; Δεν ξέρω να σας πω. Ανύποπτα. Ανύποπτα μια μέρα ξυπνάς κι αρχίζεις να μιλάς στα ακίνητα βλέμματα, ακούς όσα δεν άκουσες και λες όσα δεν είχες μπορέσει να πεις.

Οι Ιστορίες αντοχής δεν έχουν διδακτικό χαρακτήρα. Επιθυμούν απλώς ν’ αφήσουν μια γεύση δυνατή στο στόμα του αναγνώστη, σαν εκείνο το μεγάλο γυάλινο μπουκάλι της μαμάς, γεμάτο βύσσινα, κονιάκ, ζάχαρη, κανέλα και γαρίφαλο, που λιαζόταν στη γωνιά της αυλής μέχρι να ’ρθει η ώρα να γίνει λικέρ. Όλοι έχουμε ιστορίες αντοχής, που πάντα θα περιμένουν υπομονετικά κάποιος να τις ανακαλύψει…

Ιστορίες αντοχής
Γιώργος Αποστόλου
Φίλντισι
132 σελ.
ISBN 978-618-5738-25-9
Τιμή €14,00