«Ύπουλη νύχτα» του Αντώνη Ζαΐρη

Ο καθημερινός Θεός

Η γύμνια όλων καθρέφτης
η διάκριση πολυπόθητη,
υμνητής της ομορφιάς
ο καθημερινός Θεός που έχω ανάγκη

Αυτοκατάκριση

Η γλώσσα προσπέρασε το νου
και ο λογισμός άμαθος στην
αυτοκατάκριση,
το μεγαλείο του μικρού θεού
είναι να μέμφεται διαρκώς

Χρόνος

Πιστεύω στο χρόνο που σταματά
γιατί δεν έχω πράγματα να κάνω
Δεν πιστεύω στο χρόνο που κυλά
γιατί πνίγει τις σκέψεις μου

Νέα Ζωή

Προσπαθείς να αποτύχεις
αλλά δεν τα καταφέρνεις,
αν τα καταφέρεις
είναι η

επιτυχία μιας προσπάθειας
στο κενό, σε χρόνο μηδέν.
Αυτό το μηδέν
είναι η αφετηρία
της νέας σου ζωής

Χάνεσαι

Μόλις που σε βλέπω
βιαστική να περνάς
μέσα στο σπασμένο καθρέφτη
και να χάνεσαι στο νέφος επίμονα
και να σκέφτομαι
την επόμενη φορά
πού θα βρω καθρέφτη να σε δω

Φως

Η αξία στην ουσία, στο σημαινόμενο
και ο ανταγωνισμός στο κόκκινο
Τότε μόνο βγαίνεις από την ανούσια αναμέτρηση
με τρίτους
και η θολή κατάσταση γίνεται φως

Σοφία

Η σωτηρία του Θεού πάει περίπατο
μόνη ελπίδα ο στοχασμός,
η σοφία, η άλλη σοφία, απρόσμενα
χτυπά το κουδούνι της πόρτας
Είναι όμως περασμένα μεσάνυχτα

[Από την ποιητική συλλογή Ύπουλη νύχτα, που θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Ενύπνιο το επόμενο διάστημα.]

Ο Αντώνης Ζαΐρης γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές (ΜΒΑ) στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου, καθώς και αναπληρωτής αντιπρόεδρος του ΣΕΛΠE. Έχει γράψει 17 βιβλία, μεταξύ των οποίων είναι τα λογοτεχνικά βιβλία Ανήσυχη περιπλάνηση και Παγωμένος χρόνος. Έχει βραβευτεί για το σύνολο του έργου του από την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας, τη Διεθνή Ακαδημία Ηγεσίας, τη Διεθνή Ακαδημία Τεχνών και το λογοτεχνικό περιοδικό Κέφαλος.

Keywords
Τυχαία Θέματα