Ν.Γ. Λυκομήτρος

07:40 10/8/2024 - Πηγή: Diastixo

Η ποιητική συλλογή Ο ήχος της απώλειας έχει μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, καθώς σηματοδοτεί την επιστροφή μου στα λογοτεχνικά δρώμενα έπειτα από σχεδόν δέκα χρόνια απουσίας. Πρόκειται για δέκα χρόνια που σημαδεύτηκαν από πολλές προσωπικές και οικογενειακές απώλειες (όπως ο θάνατος του πατέρα μου από καρκίνο).

Ωστόσο, το βιβλίο δεν μιλά (μόνο) για την απώλεια με τη στενή έννοια του όρου. Θα έλεγα ότι τα ποιήματα που απαρτίζουν αυτή τη συλλογή αποτελούν τους ήχους που περιγράφουν κάποιου είδους απώλεια που δεν σχετίζεται απαραίτητα με τον θάνατο. Έτσι, υπάρχουν ποιήματα που

μιλούν για την απώλεια της προσωπικής αυτονομίας μέσα από την αλλοτρίωση που προκαλεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής («Αντικατοπτρισμοί» και «Ο ανθός της κερασιάς»), ποιήματα που μιλούν για την απώλεια της ψυχικής υγείας και τη συμβίωση με την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή («Obsessive compulsive disorder»), ποιήματα που μιλούν για την απώλεια της σωματικής ακεραιότητας μέσω της φρίκης του βιασμού [«Stilnox» («Η δικαιοσύνη είναι τυφλή»)] και ποιήματα που μιλούν για την απώλεια του έρωτα («Post-coital tristesse»).

Εκτός, όμως, από τα ποιήματα που σχετίζονται με κάποια μορφή απώλειας, τη συλλογή συναπαρτίζουν και ποιήματα που πραγματεύονται ζητήματα όπως η λαίλαπα του μικροαστισμού («Οι δραπέτες του Σαββατοκύριακου» και «Σιωπηλή πλειοψηφία»), ποιήματα που μιλούν για την επανεμφάνιση του φασισμού («Ο απολεσθείς σκανδιναβικός παράδεισος» και «Sachsenhausen-Οranienburg»), ποιήματα που μας υπενθυμίζουν την πυρηνική απειλή («Φουκουσίμα: Μια ελεγεία σε εβένινο φόντο»), ποιήματα που σχολιάζουν τη μοναξιά της μητρόπολης («Καμιά προοπτική» και «Το πανωφόρι») αλλά και την ασφυκτική ζωή στην επαρχία («Επαρχιακή οδός»), ποιήματα που αναδεικνύουν την ταξική διαστρωμάτωση της κοινωνίας («Το πέταγμα του πελαργού» και «Εναέρια μονομαχία με τον θάνατο»), καθώς και ποιήματα μεταφεμινιστικά («Λίστα αγορών» και «Η συνωμοσία των τριών»).

{jb_quote} Πιστεύω στην Ποίηση με κοινωνικό και πολιτικό πρόσημο, μακριά από κομματικές εξαρτήσεις, που μετατρέπει το προσωπικό βίωμα σε συλλογικό και το αντίστροφο. {/jb_quote}

Ο συνδετικός κρίκος που τα ενώνει είναι η ανάγκη μου να εκφραστώ και να καταδείξω αλλά και να καυτηριάσω τα κακώς κείμενα, αφήνοντας τον αναγνώστη / την αναγνώστρια να αναζητήσει τις διεξόδους.

Κάθε ποίημα εκκινεί είτε από κάποιο προσωπικό μου βίωμα είτε από το βίωμα κάποιου άλλου ανθρώπου, το οποίο μου κέντρισε το ενδιαφέρον και με «ανάγκασε» να γράψω κάτι γι’ αυτό.

Πεποίθησή μου είναι ότι ο ποιητής / η ποιήτρια δεν μπορούν να ζουν απομονωμένοι σε έναν γυάλινο κόσμο, όταν όλα γύρω τους καταρρέουν. Πιστεύω στην Ποίηση με κοινωνικό και πολιτικό πρόσημο, μακριά από κομματικές εξαρτήσεις, που μετατρέπει το προσωπικό βίωμα σε συλλογικό και το αντίστροφο, προσπαθώντας να κινητοποιήσει τον αναγνώστη / την αναγνώστρια και συνάμα να κινητοποιηθεί από αυτόν/αυτήν.

Στόχος αυτής της συλλογής είναι να φτάσει στους ανθρώπους που μοχθούν καθημερινά και υποφέρουν, είτε στο εργασιακό περιβάλλον είτε στην προσωπική τους ζωή, και να τους μεταφέρει το μήνυμα ότι τα βιώματά τους, τα βιώματά μας, μπορούν να αποτελέσουν καύσιμη ύλη για την Ποίηση, ώστε να συσπειρώσει γύρω τους κι άλλους ανθρώπους και να τους δώσει δύναμη, οικοδομώντας εστίες κατανόησης, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας.

Ο ήχος της απώλειας
Ν.Γ. Λυκομήτρος
Εκδόσεις Βακχικόν
50 σελ.
ISBN 978-618-231-070-0
Τιμή: 10,60€